ကခ်င္ျပည္နယ္ စစ္ေရွာင္စခန္းမ်ားရွိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ၀င္ေငြရရွိရန္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနေသာ္လည္း အခက္အခဲမ်ား ရွိေနသည္ဟု သိရသည္။
စစ္ေရွာင္စခန္းမ်ားအတြင္းမွာပင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေနျဖင့္ တနိုင္တပိုင္ စက္ခ်ဳပ္ျခင္း၊ အိမ္တြင္းသံုး ဆပ္ျပာရည္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ပိုက္ျခင္းယက္ျခင္း၊ လက္ယကၠန္းယက္ျခင္း ၀က္ေမြးျမဴျခင္း စသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ ၀င္ေငြရရန္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။
ထိုသို႔ လုပ္ကိုင္ရာတြင္ ကုန္ၾကမ္းမွာယူရသည့္ အခက္အခဲမ်ား အျပင္ ထုတ္ကုန္မ်ားကို ေစ်းကြက္ထိ တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ အခက္အခဲမ်ား ႀကံဳေတြ႔ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ဂ်န္မိုင္ေကာင္းစစ္ေရွာင္စခန္းမွ မသန္စြမ္းသူမ်ား စုေပါင္း ထုတ္လုပ္ေသာ ပန္းတိုင္ဆပ္ျပာရည္ ထုတ္လုပ္သူမ်ားထဲတြင္ ပါ၀င္သူ ေဒၚေခါန္နန္က “ဒီဆပ္ျပာကို က်မတို႔ မသန္စြမ္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ၃ ေယာက္၊ ေယာက်္ား ၃ေယာက္နဲ႔ အတူေပါင္းလုပ္တယ္။ က်မတို႔ မသန္စြမ္းေတြမွာ နာတာ႐ွည္၊ အသက္ႀကီးတဲ့သူေတြေရာ ရွိတယ္။ ကုန္ၾကမ္းမွာတာက ရန္ကုန္ဘက္ကို မွာရတာဆိုေတာ့ ခက္ခဲမႈေတြ ရွိတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အဆိုပါ ဆပ္ျပာရည္ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရန္ ၂၀၁၉ ဇြန္လအတြင္းက KBC အသင္းေတာ္ မသန္စြမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ သင္တန္းေပးခဲ့ျပီး ယခု ၄ လ အတြင္း ေဖာက္သည္ခ်ေရာင္းခ်ႏိုင္ၿပီ ဟု သိရသည္။
စစ္ေရွာင္စခန္းမ်ားတြင္ ေနထိုင္ေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ KBC ကဲ့သို႔ေသာ ဘာသာေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအပါအ၀င္ ဂရုဏာ လူမႈ စည္းလုံး ညီညြတ္ေရးအသင္း KMSS ကဲ့သို႔ေသာ ျပည္တြင္း လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားနွင့္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕အစည္းမ်ားက သင္တန္းမ်ားေပးကာ စီမံခ်က္ခ် လုပ္ေဆာင္ကူညီေပးလ်က္ရွိသည္။
KBC လူမႈ၀န္ထမ္းနွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးဌာနမွ တြဲဖက္တာ၀န္ခံ ေဒၚထုဆမ္ကေတာ့ “အခက္အခဲက သင္တန္းျပီးသြားတဲ့အခါမွာ လိုအပ္တာေတြေထာက္ပံ့မႈ မေပးနိုင္ဘူး။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လုပ္နိုင္ေအာင္ အေထာက္ပံ့ မေပးနိုင္ဘူး။ ျပီးေတာ့ ေစ်းကြက္အတြင္းမွာ ပို႔နိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခဲေနေသးတယ္” ဟု ေျပာသည္။
မသန္စြမ္းသည့္ စစ္ေရွာင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေနျဖင့္လည္း ထုတ္လုပ္သည့္ အိမ္တြင္းဆပ္ျပာရည္မ်ားကို ေစ်းကြက္အတြင္း မတင္ပို႔ႏိုင္ေသးေသာေၾကာင့္ နီးစပ္ရာ ရပ္ကြက္မ်ားသို႔ ပလိုင္းမ်ားျဖင့္သယ္ကာ လွည့္လည္ေရာင္းခ်ေနၾကရသည္။
ပ.လ.န ၾတီနတီ စစ္ေ႐ွာင္စခန္းတြင္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေနျဖင့္ လက္ယကၠန္းအေသးစာျဖင့္ ကခ်င္႐ိုးရာ ခါးစည္း ယက္သည့္ လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ကာ ၀င္ေငြရွာၾကသည္။
လက္ယက္ကန္းအေသးျဖင့္ ခါးစည္းတစ္ခုၿပီးစီးရန္ အခ်ိန္တစ္ပတ္ေပးရျပီး အဆိုပါ ခါးစည္းမ်ားကို ၀ယ္ယူမည့္သူ မရွိသည္႔အတြက္ စခန္းတြင္းတြင္သာ ျပန္လည္ ေရာင္းခ်ေနၾကရသည္ဟု အသက္ ၅၀ အရြယ္ မရစ္ရြယ္ဆမ္က ဆိုသည္။
အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးေသာ စစ္ေရွာင္စခန္းမ်ားတြင္ အဆိုပါ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းမ်ားမွ ရေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ၀င္ေငြသည္ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးအတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ အေထာက္အကူ ျပဳေနသည္။
ဂ်န္မိုင္ေကာင္း စစ္ေ႐ွာင္စခန္းအတြြင္း၌ ပိုက္ျခင္းယက္သည့္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ အသက္ ၄၉ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးအတြက္မူ ျခင္းယက္ၿပီး ေရာင္းရသည့္ ဝင္ေငြမွာ မိသားစု ၅ ေယာက္အတြက္ ေျပလည္ေနသည္ဟု ဆိုသည္။
ပိုက္ျခင္းယက္သည့္ လုပ္ငန္းဆိုလွ်င္ ျခင္းတစ္လုံးကို က်ပ္ႏွစ္ေထာင္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ၿပီး ျခင္းယက္သည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး၏ တစ္လ ၀င္ေငြမွာ အျမတ္ခ်ည္း က်ပ္ ၁ သိန္းေက်ာ္ ရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေနရပ္ျပန္ဖို႔ရန္ထက္ လက္႐ွိခိုလံုေနသည့္ စစ္ေ႐ွာင္စခန္း၌သာ အေျခခ်ၿပီးေနထိုင္သြားခ်င္သူ အမ်ိဳးသမီးအခ်ိဳ႕လည္း ရွိေနသည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က တပ္မေတာ္ႏွင့္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (KIA) တို႔ၾကား တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ လက္ရွိအခ်ိန္ထိ စစ္ေရွာင္စခန္္း ၁၃၀ ေက်ာ္တြင္ ခိုလႈံေနသူ တစ္သိန္းနီးပါး ရွိေနၿပီး ထက္၀က္ေက်ာ္မွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ျဖစ္သည္ဟုကုလသမဂၢ ဌာေနကိုယ္စားလွယ္နွင့္ လူသားခ်င္းစာနာေရးရာ ညိွနွုိင္းေရးမွဴးရံုးUNOCHA ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။
အဆိုပါ စစ္ေရွာင္စခန္းမ်ားထဲမွ ၅၀ ေက်ာ္ကို ကူညီေပးေနသည့္ KBC အဖြဲ႔အေနျဖင့္ေတာ့ စစ္ေရွာင္စခန္းမွ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ထုတ္လုပ္ေသာ ထုတ္ကုန္မ်ား တစ္ႏိုင္ငံလုံး ေစ်းကြက္သို႔ ေရာက္ရွိရန္ သုေတသနျပဳလုပ္ေနၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ခ်ိတ္ဆက္ေရာင္းခ်မႈမ်ား လုပ္ႏိုင္ရန္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု ေဒၚထုဆမ္က ေျပာသည္။
